وب نوشت های یک آدم شکاک

Sunday, November 20, 2005

وافعا که روزگار غریبی ست نازنین!!

ببخشید این یادداشت را دو سه روز پیش نوشتم ولی فرصت نکردم بگذارمش در این جا. دیر شد ولی دروغ نبود. بهنام

با این که هیچ دوست ندارم در باره تراژدی عراق چیزی بنویسم ولی داشتم اخبار گوش می کردم. دو خبر توجه مرا جلب کرد:
- وزارت دفاع امریکا باوجود انکارهای مکرر، اعتراف کرد که در حمله به فلوجه از بمب های مرگبار فسفری استفاده کرده است. به گفته آگاهان که دربرنامه اخبار اظهار نظرکرده اند، استفاده از این بمب ها، به واقع استفاده از بمب های شیمیائی است. با این حساب، معلوم نیست اتهام ومحاکمه صدام حسین از جمله به خاطر استفاده از بمب های شیمیائی چه می شود و چرا برخلاف ضرب المثل خودمان، رطب خورده، منع رطب می کند؟
- درپی شکایت یک خانواده عراقی که از سرنوشت فرزند جوان خود نگران بودند، سربازان امریکائی در یک زندان مخفی و تا امروز ناشناخته وابسته به وزارت کشور عراق، 170 زندانی به شدت شکنجه شده را پیدا کردند. اگرچه از جزئیات در لحظه نوشتن این یادداشت خبر ندارم، ولی شماری از زندانیان در نتیجه شکنجه، فلج شده بودند. همه زندانیان را کتک زده بودند. زندانیان بی غذائی کشیده بودند و حتی پوست چند تنی هم در نتیجه شکنجه های اعمال شده، ور آمده بود. اگرچه نخست وزیر عراق، گروهی را مامور وارسیدن این واقعه کرده است ولی روشن نیست که این افراد به دستور چه مقامی بازداشت شده و با اطلاع کدام مقام دولتی مورد شکنجه قرار می گرفتند؟ جالب این که، گزارشگر بی بی سی از بغداد ادعاکرد که « کشف» این زندان مخفی بوسیله سربازان امریکائی همه را غافلگیر کرده است ولی سخنگوی تونی بلر در مسایل حقوق بشر در عراق، در یک کانال دیگر گفت که حداقل از ماه مه می دانسته که در زندان های عراق، زندانیان را شکنجه می کنند و حتی عکس ها وگزارش ها را رویت کرده بود. اگر ادعای سخنگوی تونی بلر درست باشد روشن نیست که چرا در 6 ماه گذشته در این باره چیزی نشنیده بودیم!
و اما چند پرسش بی جواب:
باوجود حضور152000 سرباز امریکائی در عراق، که همه چیز را تحت کنترل دارند، آیا امکان دارد که امریکائی ها به واقع از وجود این زندان مخفی بی خبر بوده باشند؟
وقتی عراقی ها را هم چنان در زندان ها شکنجه می کنند، آن وقت محاکمه صدام حسین به جرم شکنجه مردم عراق، اندکی بیشتر از معمول به نظر خنده دار می آید.
اگر استفاده از بمب های فسفری، استفاده از سلاح شیمیائی باشد، سئوال این است که استفاده کنندگان از این بمب ها را درکجا باید محاکمه کرد؟
به قول شاملوی بزرگ..
واقعا که روزگار غریبی است نازنین!!